Ministranci

Ministranci czyli służba liturgiczna chłopców, choć nie tylko, ponieważ ministrantami mogą być i są także studenci, juz pracujący, a nawet starsi mężczyźni.

W naszej parafii jest obecnie siedemnastu ministrantów, w tym jeden kandydat po I Komunii Świętej. Jest to najwcześniejszy czas podejmowania posługi ministranta, ale nie znaczy to wcale, że nie można przystąpić do ministrantów później (nawet dużo).

Pierwszym pragnieniem ministranta jest służba Bogu i ludziom. Jest ona jednocześnie zadaniem przypominanym co roku w czasie promocji do kolejnych stopni ministranckich – w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, która jest świętem patronalnym męskiej służby liturgicznej.

Ministrant (od łacińskiego: ministrare – służyć, pomagać) przede wszystkim służy przy ołtarzu. Uczestniczy we Mszy św. nie tylko w niedziele i święta – jest także na Eucharystii w dzień powszedni, który wybierze. Troszczy się o piękno liturgii, dlatego na spotkaniach uczy się także poprawnego wykonywania czynności liturgicznych. Poznaje znaczenie gestów i symboli, aby nie tylko poprawnie, ale ze zrozumieniem i pełniej w niej uczestniczyć. Wreszcie, co najważniejsze i najtrudniejsze, stara się w taki sposób uczestniczyć w liturgii, aby przemieniała jego życie, aby świadkiem Chrystusowej służby był zarówno przy ołtarzu, jak i w codzienności wobec ludzi.

Oprócz formacji chętni ministranci, najczęściej wraz z bielankami, korzystają z różnych możliwości wspólnego wypoczynku i rekreacji. Niektóre z tych działań wspieramy środkami z funduszu ministrantów i bielanek, który pozyskujemy m.in. dzięki przygotowywaniu kadzidła i kredy na uroczystość Objawienia Pańskiego, buteleczek z wodą święconą na niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.

Ministranci

Ministranci czyli służba liturgiczna chłopców, choć nie tylko, ponieważ ministrantami mogą być i są także studenci, juz pracujący, a nawet starsi mężczyźni.

W naszej parafii jest obecnie siedemnastu ministrantów, w tym jeden kandydat po I Komunii Świętej. Jest to najwcześniejszy czas podejmowania posługi ministranta, ale nie znaczy to wcale, że nie można przystąpić do ministrantów później (nawet dużo).

Pierwszym pragnieniem ministranta jest służba Bogu i ludziom. Jest ona jednocześnie zadaniem przypominanym co roku w czasie promocji do kolejnych stopni ministranckich – w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, która jest świętem patronalnym męskiej służby liturgicznej.

Ministrant (od łacińskiego: ministrare – służyć, pomagać) przede wszystkim służy przy ołtarzu. Uczestniczy we Mszy św. nie tylko w niedziele i święta – jest także na Eucharystii w dzień powszedni, który wybierze. Troszczy się o piękno liturgii, dlatego na spotkaniach uczy się także poprawnego wykonywania czynności liturgicznych. Poznaje znaczenie gestów i symboli, aby nie tylko poprawnie, ale ze zrozumieniem i pełniej w niej uczestniczyć. Wreszcie, co najważniejsze i najtrudniejsze, stara się w taki sposób uczestniczyć w liturgii, aby przemieniała jego życie, aby świadkiem Chrystusowej służby był zarówno przy ołtarzu, jak i w codzienności wobec ludzi.

Oprócz formacji chętni ministranci, najczęściej wraz z bielankami, korzystają z różnych możliwości wspólnego wypoczynku i rekreacji. Niektóre z tych działań wspieramy środkami z funduszu ministrantów i bielanek, który pozyskujemy m.in. dzięki przygotowywaniu kadzidła i kredy na uroczystość Objawienia Pańskiego, buteleczek z wodą święconą na niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.

Galeria